Μήνυμα για τον χαμό της 24χρονης Αναστασίας Αδαμίδου από την Πάφο, που πρόσφατα πήρε το πτυχίο της Οδοντιατρικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, έγραψε ο καθηγητής της Παντελής Κούρο. Δεν είναι μόνο ότι της ζητάει συγγνώμη, αλλά είναι γροθιά και στο στομάχι όλων μας. Όλων εμάς που οφείλουμε να σεβαστούμε και να μην ξεχάσουμε ποτέ τον στίχο του τραγουδιού που παραθέτει. Διαβάστε τι γράφει:
«Αγαπητή Αναστασία.
Δε θυμάμαι. Δε θυμάμαι κορίτσι μου αν σε επέπληξα κάποια φορά που άργησες στα εργαστήρια. Δε θυμάμαι αν σου φώναξα αν κάποια στιγμή δεν τήρησες τα κλινικά πρωτόκολλα. Δε θυμάμαι τι βαθμό σου έβαλα στο μάθημα. Δε θυμάμαι!
Το μόνο που θέλω να σου πω, αν και αργά, αν και ξέρω πως δε θα το ακούσεις, είναι συγνώμη. Όχι για όσα ανέφερα παραπάνω, αυτά αν τα έκανα ορθώς τα έκανα, ακόμη κι αν σε στεναχώρησαν στιγμιαία. Σου οφείλω ένα συγνώμη επειδή είμαι κομμάτι μιας γενιάς που τραγουδούσε “έχε το νου σου στο παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα”, ένα στίχο που αμφιβάλλω αν άκουσες ποτέ δεδομένου του χάσματος των γενεών.
Ένα στίχο που όμως κι εμείς δεν καταφέραμε να κάνουμε πράξη. Επειδή επιτρέψαμε στις κακές νοοτροπίες να περάσουν και να διαβάλουν και τη δική μας γενιά. Επειδή ενταχθήκαμε σ’ ένα σύστημα όπου το βύσμα κι ο ανάξιος επιπλέει σε σχέση με τον άξιο που όμως δεν τον ξέρουν οι “σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις” . Επειδή τα όνειρα και τα ιδανικά μας πήραν χρώμα και κρύφτηκαν πίσω από κομματικά, συντεχνιακά, ατομικά και δεν ξέρω τι άλλα συμφέροντα. Επειδή σταματήσαμε να βλέπουμε πού πάμε και πήγαμε εκεί που βλέπαμε.
Για όλα αυτά Αναστασία μου, συγγνώμη.
Κουράγιο στους δικούς σου, σήμερα κλαίω βουβά….συγγνώμη!».
Κι εμείς κλαίμε βουβά μαζί του γιατί δεν καταφέραμε σαν πολίτες να χτίσουμε ένα κράτος δικαίου που θα προστατεύει το κάθε παιδί, τον κάθε άνθρωπο ώστε κάποιοι να μην τον θυσιάζουν στον βωμό του κέρδους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου